Monday 28 September 2015

-Hari Pertama Sekolah-



hai awak.. kenapa pegang novel? kata nak tengok tv. saya nak baca novel tu. 
tak sangka ada boyfren baru. boyfen kite nama dia irfan. umur tak banyak beza. dia baru 2 tahun. kiranya bolehla kalau nak tunggu 20 tahun lagi. dia suka datang sini main dgn mama. err mama eja tapi mama asyik bahasakan diri dia mama, jadi aku panggil mama jelah. 

hari pertama kat sekolah.. hmm ingatkan 3 orang ke 4 orang rupanya 7 orang. hari ni baru la misteri kehilangan surat aku terbongkar. rupanya ada jugak budak ipda kat sini. korang la tu yg ambik surat tak bagitahu aku. dari jauh, eh macam kenal. macam si muiz. kawan dia siapa? makin dekat makin jelasla muka 2 orang tu.. 

camne boleh terlepas ke sini?
siapa yg terlepas sebenarnya?
err.. krik.krik.
opps sorry. aku tak tahu pun rumah kau tu kat sini. maafla aku yg masuk kawasan kau.  
hmm mulanya memang tak suka dgn dorang tapi takpela. dorang bukan ustad skema. yg penting surat tu ada dgn dorang. 


harapla gb macam tu sampai akhirnya. jangan dia serius sangat. sekolah kecik jadi tak dapat nak jalan sangat dan yg paling aku suka dia takde bangunan tinggi. 

eja, camne cakap perak? 
err. aku keliru dah perak dgn kedah. aku nak cakap perak terkeluar pulak kedah. macam la aku pakar sangat. kat kedah aku guna bm biasa je pun. bila balik sini buat pelik. pastu kami 3 dari kedah dukla komen kat sini banyak kedai mamak. kedai melayu takde ke. kawan duk cakap nak makan pizza mcd segala macam. hai korang ni nak jugak makan benda yg tak berapa sedap & mengenyangkan. aku makan nasi je. mcd walaupun orang tak suruh boikot memang aku takkan jejak lagi sebab memang tak sedap. eja tanya, na, kau makan mcd? mcd tak berapa sedap kan. rosak plan orang dgn aku.

siang tadi uncle eja belanja chicken rice yg bukan sekadar nasi ayam.. hmm nasi ayam ni boleh kira plihan terakhir aku. nak kata tak suka tu tak jugak tapi takla nak pilih dia kalau ada benda lain. 

baru hari pertama.. masih ada kedua, ketiga dan seterusnya. 7 orang senang sikit kot nak buat projek. lulus intern bolehla dapat ijazah. 


Thursday 24 September 2015

-=---=



berdua je sebab sorang lagi sibuk print AR dia. dua orang yg kononnya takde kerja dan boring duk dalam rumah sepanjang hari rancang larikan diri. disebabkan maze runner je rasanya yg best dan memang nak tengok sebab dah tengok yg pertama jadi kami pilih maze runner jelah. pasni maze runner 3 aku nak tengok dengan siapa pulak. 

ana muncul lepas maghrib.. satu hal pulak nak teman dia cari baju ayah dia. 
dari berdua dapatla bertiga dan adela orang ambik kami yg tadinya pergi naik teksi. 
terima kasih sebab bagi peluang aku peluk pintu pagar tu. rasanya tak pernah pulak aku nak berkasih sayang dengan pagar. mesti pagar tu rasa dihargai. 

anak daraku hilang di malam raya- ummi
ayat pertama ummi bila kami muncul. ummi faham kami nak cari barang untuk orang kampung. 
utk ummi dan ayah, kami mampu bagi tudung dan pen jelah. nanti kalau dah kerja baru boleh bagi benda lain. 

doakan aku jadi manusia yg kenang budi. jangan nanti aku lupa diri tak tahu langsung menghargai.




-Jom Balik-

babai kak ajie.
hari ni kite ok je. bukan tak sayang ajie tapi sebab takde sape yg mula dulu. jadi kite pun tahan jelah.
kami jangan ditanya bila nak gerak ke perak. sungguh aku tak tahu.

munn.. ayah kata lagi "semalam ada orang panjat pagar". lain kali kalau lalu situ ingatla kami berusaha sehabis baik dapatkan barang kita.

bila putus asa tu datang, eh sesuke je hati je nak cakap apa. semua nak mudah. taknak la susah sikit dgn alasan aku ikut apa yg dorang nak. malas nak cakap banyak.

kena la sikit dgn ummi. padan muka kau. drama tu baru je mula kau dah taknak teruskan. hmm. terpaksa la ummi ceritakan kisah dia utk tingkatkan motivasi kami yg memang lemah macam ultraman kalah lawan raksasa.

.kepastian itu penawar.
kalau ya aku tahu dan kalau tak pun aku tahu. yg penting aku pasti.

agaknya bila boleh sampai rumah?
agaknya apak ok tak?

nak tulis tentang mun dan ana tapi takde idea. hmm.



dah lama kami rancang. jadi jugak saat-saat akhir. gigihnya tahan silau, panas pun kami tak hirau.
munn. terima kasih sudi pakai ezz collection.




-Babai-

akhirnya tiba masa untuk kita berpisah. 
sayang yg lain tu tapi tak sama macam dua orang ni. 






malam ni tak tahu la..
mun!!!! aku tak menangis time makan bakso tadi. takut kuah dia bertambah. lagipun takut kena marah. 

raya pun tak sempat nak ke mana. sibuk kemas apa yg patut dan pengalaman yg paling berharga hari ni kita jadi penceroboh yg berjaya. mungkin ada yg tengok kita panjat pagar tapi takde pun yg heran. masa ayah panjat pun tak sapa jugak yg tanya. hmm. nampak sangat kalau orang mencuri pun dorang tu tak kisah. 

angkara kau la mun kita terpaksa naik. kalau tak mesti ayah je yg masuk. aku tanyakan kunci rumah sewa, yg kau bagi kunci rumah ummi tu kenapa. memangla takleh bukak. mujur ayah tak perasan. kalau tak, nampak tak cerdik anak dua orang ni. nasib baik sedar kesilapan so bolehla ambik kunci lain. ayah pun dah balik masa tu. jadi utk menguji kunci tu boleh bukak pintu ke tak, kita kena panjat jugak pagar. dah boleh bukak barulah kol ayah balik. mujur ayah dgn ummi tak sampai rumah lagi. ayah tanya masuk ikut mana? kami panjatla. bila balik kami mintak ayah dgn ummi balik dulu sebab segan nak panjat. dapat jugak guna bakat terpendam tu. rupanya panjat masuk tu lebih senang dpd nak keluar. masa nak keluar tetibe takut nak lompat. 

dari rumah lagi ummi cakap air mata tak dibenarkan. tapi aku dari rumah lagi dah nak hujan. 

dalam nak balik sempat lagi si ana sembunyikan cincin aku. mula tu takut jugak tak jumpa sebab ummi baru bagi malam tadi takkan hari ni hilang dah. mujurla daya ingatan ni kuat. aku yakin aku letak kat situ jadi kalau takde mesti ada yg ambik. malas dah nak cari pastu. tunggu orang tu bagi. akhirnya dia bagi. tahula kau tak dapat cincin sebab jari kau kecik. okla dapat benda lain. 


mun, kalau aku tak nangis kat epot nanti camne?
-aku tumbuk kau-

aku pulangkan ayat kau tu bila kau ingtkan kau tertinggal hp pastu kau suruh aku kol.
-aku tumbuk jugak budak ni. hp ada dalam beg dia-

bahasa tu memang kasar tapi hati aku tak sekeras tu. kalaula korang ni budak, nak je aku jaga. 


ajie kata "kau mesti sedih sangat kan"..
hmm mestilah jie.
esok kau pun mesti aku sedih. 


banyak lagi nak taip tapi mata tak mengizinkan. esok nak hantar ajie pastu nak balik. 
moga semuanya baik-baik saja.  nak pujuk ayah kite belikan jam. nak belikan jam buaya tapi tak mampu jadi kita beli yg biasa-biasa jelah. 
 aku tahu dah ayat pertama dia "kenapa kau membazir"
sebab tula aku rasa hadiah paling berharga untuk ayah aku adalah tak membazir dan guna duit sesuka hati. 

esok aku akan tinggalkan kedah. adakah untuk sementara atau untuk selamanya? -ayat ajie-
ayat ada makna ajie tu. selamat la jie. 

Tuesday 22 September 2015

-AR siap-


22.09.2015...
hari yang penuh dgn tangisan.. melebih pulak. takla aku nangis memanjang.

pepagi bangun hantar sharry. ya, sharry terbang dah. malam ni sampai dah kot dia. sharry yg berjaya buat aku mengalirkan air mata. 

pastu sanggup naik aras 3 sebab nak jumpa sharyn.  izat & sharyn gerak hari ni. next dia jumpa akak-akak senior kite nak sarapan sesama. pastu ambik ana utk balut kotak dia. pastu hantar kak siti ke shahab & wrap kotak mun kat epot. pepagi dah pegi epot pastu kena pegi balik. dua hari asyik pegi epot timbang beg la apela tapi tak jumpa pulak pilot ni.  pastu yg paling penting siapkan beta punya tesis yg salah format tu.

ukur print ukur dan print balik. argghhh membazir. berapa kali nak ukur. memang dah jangka benda ni memenatkan. nasib baikla dapat jugak siap pukul 5 lebih. pastu selamat la dihantar.. tapi cerita kita tak tamat lagi.. hmm kena tunggu ada pembetulan ke tak baru boleh jilidkan. maksudnya kite tunggu bulan 10. nampak sangat encik nak aku datang balik sini sebab tu tak bagi jilid lagi. mun boleh pulak. tahniah mun berjaya dijilidkan 5 buah tu. baby kite takleh lagi.  takpela tu je alasan nak datang main ipda. kalau tak payahla nak jejak kaki ke sini lagi. 

kami hantar sampai ke rumah kot. encik ni teka atau dah tahu.  macam tepat sangat encik teka tu. terima kasih encik bagi duit raya. hehehhe.. jumpa lagi bulan 10.. tak tahu nak datang dengan apa dan dengan siapa. kalau takde yang teman, bas pun takpela. 

alhamdulillah, hidup lagi dan berjaya tempuh hari ni dgn jayanya. esok tak tahu lagila.. 

Friday 18 September 2015

-Happy Birthday AZWA-

19.09.2015.
happy birthday to azwa / shazrien. anak tunggal akak aku. (utk sekarangla).
akak aku cakap dia nak ada baby lagi bila aku dah kerja. banyak cantik muka kau.
ayat pertama tiap kali bangun pagi mseti "amek masak mem en". maksudnya dia nak susu. kalau mak dia takde semestinya aku yg kena buat. 6 tahun dah tapi botol susu tak tinggal. bukan tak boleh minum kat cawan tapi saja je nak senang minum sambil baring.










takde pulak gambar terkini. 6 tahun dah dia. tahun depan masuk la tahun 1. sama la dgn yg sebelah tu. kalau kol mak memang yg sebelah tu banyak cakap. ya ampunn sakit jiwa aku. perkara biasa utk aku berebut mak dgn dia sebab dia ni dijaga mak dari kecik sampai sekarang. nak pegi mana pun bawak dia. kiranya macam adik aku nombor 6. selalu cakap "ni mak aku bukan mak kau". nama dia pun yg terpanjang kat rumah tu. tak tahu la mak dia tu suka hati bagi nama panjang padahal panggil pendek je. panggil izra tapi nama zila irnasra emilia. mujur budak tu pandai eja. 

makin dorang besar makin menguji kesabaran. family aku membebel kat budak-budak tu perkara biasa. rumah tu sekejap je senyap. kalau orang tak biasa memang boleh sakit jantung. tinggi rendah suara tu bergantung kpd tahap kedegilan dorang. jadi kalau rasa nak aman tenang sentiasa memang tak boleh la dengan kami ni. dah tua ni aku cuba la berlembut. jarang dahla nak marah sangat. aku cuba cipta ketenangan tu. eheh.

kakak pertama, suka novel jadi aku rasa jiwa dia lembut la. dia kawan bergurau, kawan yg boleh mintak tolong banyak kali. dia pesan..
ahad ni bagi novel kat mak. aku tak ikut. kereta tak muat.
takyah ikut. kalau nak ikut bawak lori.
ingat lembu ke nak naik lori.
lembu pun jalan kaki.
takla naik kapal..

akhirnya dia mengalah. betul la lembu jalan guna kaki. 

kakak kedua suka cerita seram. asal balik je tanya ada tak cerita seram. macam laptop aku ni simpan muvi je. dari apa yg dia suka pun tahula dia ni kasar sikit ke banyak tak tahula. yg penting dia la paling bising kat rumah tu. 

ezal, adik keempat jarang duduk rumah. kalau tengok dia kat rumah mesti masa tu dia demam.

ariel, adik kelima anak manja mak yg kalau boleh tak bagi keluar rumah sebab taknak dia main jauh sangat. agak mengada-ngada. dulu dia percaya aku cakap dia anak angkat. 

irfan anak kakak pertama yg agak nakal jugak. aku tak faham dia gelak sebab apa kalau tengok orang datang. kalau dia gelak depan-depan tu buat tak tahu jelah. 

izra memang banyak cakap. aku pun malas nak layan. manja terlebih jugak dgn mak. 

azwa jenis yg takut dgn ayah dia. kalau ayah dia suruh main dalam rumah memang dia takkan keluar rumah. tapi masa ayah dia atau kalau ayah dia pesan. senang sikit nak jaga budak ni kalau ayah dia pesan awal-awal.

mak jenis yg diam dgn orang yg dia tak kenal. lebih kurang aku la tu. tapi mak ni tahap kerisauan dia memang setinggi langit. banyak tanya dan tanya soalan sama berulang kali. 

ayah diam kalau takde topik. tapi kalau jumpa orang yg betul tahu dan sama minat memang tak diamla dia. abang ipar tu memang sepadanla dgn ayah. 

susah nak faham dorang tapi rasanya lagi susah nak faham aku. macam pernah aku merepek tentang family ni tapi aku dah lupa kat entry mana satu. takpela aku cerita balik. yg penting dgn family aku kalau baru jumpa jangan cakap benda-benda yg tinggi sangat. kalau dorang faham pun dorang malas nak terima ilmu tinggi-tinggi ni. 

penat dah aku cerita. jom hari ni tengok maze runner. ingatkan maze runner takkan ada kisah cinta. kenapa jugak semua cerita nak ada kisah cinta ni. tinggal aku ana mun ajie. izat pegi langkawi.  jomla berwayang sebelum balik. 

- tinggal kenangan jelah-

dah lama tinggal jadi kite nak taip panjang-panjang.

lupa tarikh : Minum petang rumah encik samudin.


banyak-banyak kelas math 1 ni jugak disayang. eh terperasan.
5 tahun kemudiannnnn baru nak datang. eh dorang tu dah boleh duduk sama. 
eh ada dia dalam gambar. salim kembali.. opps namanya naqi. 
alhamdulillah dah nak habis ni dorang ok. 

apa la kita ni. nak habis semua benda takleh nak bersabar. dulu boleh je sabar. sekarang jangan semua benda nak kata "aku dah lama pendam". papepun mekasehla sebab sudi sama-sama lagi dgn kami. dua tiga kali dah mintak maaf semalam dan hari ni. jangan simpan pape lagila ye. kot interview spp nanti kita jumpa kat ipoh. boleh jugak cakap kat ayah "ni kawan aku". 5 orang kami dari perak tapi agak mustahil kita nak terjumpa, terserempak or tersepak sebab masing-masing jauh. perak tu besar jugak ye. 

minum petang yg sampai ke malam. tapi kami bertiga jelah yg lain balik dulu. si dayang tak jumpa jalan balik rumah ummi dia. encik samudin kawan ayah dia so encik samudin atau ummi selalu la jemput si dayang datang tapi dia ni asyik segan. hmm.. jadinya 5 tahun kemudian baru datang lagi. maka dgn itu lama la kami kat situ. dulu datang tanpa tudung hanya berbaju kurung sekarang kite datang guna tudung dah.

tetibe ade encik khairul. eh encik.
encik datang nak tengok kami sopan ke tak kat rumah orang. hehe,




15.09.2015 : Dinner



mungkin dah takdir aku jejak kaki ke sini. memang dari mula taknak pegi. membazir segala bagai. taknak bayar tapi dibagi syarat yg mendatang marah. kalau taknak pegi pun kena bayar jugak. banyak cantik muka kau yan. takpe yan kami bayar sebab kami sayangkan persahabatan kita. sebulan dua berlalu, aku pun datangla dengan rowena jubah. kawan-kawan kite zawara malam tu. sekali tu jelah zawara. pasni kite cari yg kat pasar malam tapi tu pun sama harga dgn zawara. semua benda nak mahal. 

malam tu pas makan encik duduk dgn kami. maka dgn itu dapatla encik tengok perangai bebudak yg sensitif dgn kamera. encik pun penat tiap orang nak ambik gambar dgn encik. lama-lama encik taknak senyum dah. 

encik jangan balik dulu kita tangkap gambar
khamis nanti kita tangkap gambar
khamis kami tak bling bling dah
akhirnya encik tak balik. yeayy. 


17.09.2015 : Suprise!!!



pesan ayah, daddy, abah... tapi sampai akhirnya panggil encik.



memang bukan orang yg terlalu mesra tapi takpe sebab anak-anak suka mengada-ngada. selalu perhati kami dari jauh. perjumpaan mentor-mentee jarang sekali. kalau encik kata nak jumpa mesti ada yang kena. 


aku nak tengok kau nangis, nangis sekarang. 
aku tahanla, aku kebal. 
majlis perpisahan memang akan jadi drama air mata.

jam 3 kami datang jabatan math salam-salam pastu pura-pura babai encik. encik kami nak balik dah. encik bagi la kami pen yg dibeli kat ostolia. hmm ingat jugak encik kat kami.

izat : encik beli kat kedai runcit ke?
mun: ish budak nii.. nila hasil didikan encik, kami tak matang.
aku : encik kami semua tak kawen lagi. kelas lain ada yg dah kawen.

macam tak membesar je kami ni. sel otak macam tak berhubung dalam 5 tahun ni. akhir ni baru encik tanya siapa nak kawen dulu.. takde sape pun nak jawab. tapi aku tahu la orang tu tak lama lagi. kita tunggu jelah hari dia. ingat pesan encik yg sabah sarawak tu. nak kawen bagi tarikh dekat-dekat senang encik nak datang. aku pulak kalau korang tak jemput setahun sebelum memang aku tak datang.

ingatkan encik tahu dah sebab selisih dgn encik masa nak pegi bukit tinggi. selamat encik tak tahu. mekaseh kat andah dan adik-adik sudi bersubahat dgn abang akak. dua kali dah encik kena. encik cakap dia dah cerita kat andah yg kami dah balik. haha. happy birthday encik. terpaksa sambut awal. 29 kami takde dah. babai encik. kali ni betul-betul punya. moga kita jumpa lagi time hantar tesis. merangkak la nak datang hantar tesis tu.

18.09.2015 : breakfast dgn encik faisal



breakfast dgn encik faisal pulak.
encik sanggup ambik kat asrama tapi balik jalan kaki. semua tudung punya hal. dua rakan tu cakap kat sana nanti susah nak cari tudung. tetibe kite suka pashmina. elok la tu harga pun murah sikit daripada tudung betul tu. lagi pendek lagi murah kan?? jangan bagi harga mahal sangat nanti kami terpaksa guna yg pendek. eh takla. kami cari pengganti tudung yg mahal. wide shawl ade. pashmina ade.

aku ni suka tersasar. aku nak cerita pasal makan bukan tudung. patutla buat kerja lambat siap. susah betul nak fokus.

encik cerita kat makcik kedai yang dia dah lama dengan kami. dari kecik sampai tinggi. yeke tinggi?
makcik kedai cakap "mesti sayang kat encik kan?" laju je jawab, hmmm kami sayang encik.
banyak betul kasih sayang ni. semua orang nak sayang. tapi tak semua yg kita sayang kita boleh bawak. wuuu sedih. sayang tapi kena tinggal jugak. dah jumpa ni dapatla aku pulangkan buku yg aku pinjam 2 tahun lepas rasanya. harap ni bukan kali terakhir. nak jumpa lagi lepas ni. encik tanya antara kami siapa yg dulu. hmm. tak tahu la. yang penting nanti kami jemput encik. masa nak pegi encik tengok muka taip orang katanya nak rakam dalam ingatan. mujur hari ni dapat tahan air mata. semalam tak tahan sebab ramai sangat nangis. kite nak jadi kebal pun takleh. ish bebudak ni.

encik kata macam tak besar-besar.. macam masa pp dulu.
kami awet muda atau kami tak matang?


hari ni michelle balik.. dia kena pegi penang dulu. dia pergi dgn janji dia akan kembali. mungkin akan kembali. untuk kita berdua, mungkin kita akan jumpa lagi. dia dah sampai penang baru aku teringat aku lupa nak pulangkan barang dia & bayar air aku ritu. mujur halal.

malas betul nak hantar kawan balik ni.. murah sangat air mata kami. pasni kena hantar ana dgn mun pulak. adoii. dulu hantar balik raya pun nangis ni lagila nak balik selamanya. sakit jiwa aku. aku nak balik awal la. biar korang pulak kena tinggal.

wi, ko kan kalau nak post gambar pilihla yg semua cantik. ni tak ko pilih ko punya je hensem.
pesan utk kawan-kawan.. nak post gambar tu jangan tengok muka sendiri je, tengok muka orang lain sama. geram aku.

esok sabtu pastu ahad. hmm. nak kata sedia ke tak. entahla. tengok keyakinan aku tinggi mana masa tu. mak cakap dia dah bagitahu. hari tu belum.. tapi ayah diam lagi. sekarang tak tahu la nak buat apa..............................

pasni takde kawan.
haa awak sudi tak jadi kawan saya?
eh tetibe. kat atas bukan main kau aku.

Wednesday 9 September 2015

-apa dia rasa-

wah berhabuk jugak blog ni. 
akak bukan malas nak bercerita tapi akak sibuk memanjang. takla memanjang sebenarnya. akak yg bagi tempoh tu panjang. 

takde cerita lain bila dah nak habis ni. cerita packing barang. beg baju pun dah berapa banyak. buku pun banyak. macam tak muat je kereta kecik je ni. nak kena bawak lori agaknya. 

disebabkan mak ayah nak datang, nak tak nak aku terpaksa membuka cerita. nak bagitahu sendiri tu memang takla. suruhla mak cerita apa yg patut. pastu tanya ayah kata apa? ayah tak kata apa. hmm. tu yg menakutkan. tapi bila call berkali-kali hari ni ok je ayah jawab call. kalau kisah tolongla cakap kisah. kalau tak kisah pun tolongla cakap. hmm. mesti tak selesa nanti. mujur tak jadi datang ambik barang 13hb ni. kawan-kawan selalu cakap mustahil la mak kau tak bagitahu. memang mak aku takkan bagitahu selagi aku tak suruh. 

ada yang cakap bestla kau boleh dah pakai tudung balik. aku rasa tak semudah tu. tak sekecik tu. mana la dorang nak bagi. mungkin ok untuk dorang tahu tapi bukan orang lain. penerimaan pun tak tahu lagi camna sebab tak berdepan lagi. tolong jangan pandang mudah. mungkin aku patut hepi sebab ayah tak kata apa tapi aku risau. agak-agaknya apa la yg orang tua fikir. yg pasti masa dorang datang aku kena pakai macam sekarang. takleh dah nak sembunyi. kalau tanggal malu la muka ni. kesian la korangkena angkat barang aku yg banyak. barang balik dulu aku balik kemudian. faham jugak bapak aku bila kata nak balik lepas raya sebab ummi ajak raya sini. 

hantar laporan kajian
hantar artikel
buat buku
exam
internship

takut sebenarnya guna wasap nanti semua emoticon aku bawak keluar. takpe2 aku berusaha kawal jari aku dpd tekan emoticon.



Thursday 3 September 2015

RASA APA??

rasa apa??
rasa taknak tidur. mata tetibe baik hari ni. taknak pulak dia tidur. biasanya buat kerja sikit terus mengantuk. 

kenapa aku tak dengar loceng tamat masa? sebab aku cakap laju ke? masa ada lebih ke? biarla tu. yang penting lepas dah. bermula dgn nak pergi awal tapi banyak pulak nak edit last minit. pastu hyperlink buat hal sebab aku masuk ppt ke folder lain. dapat jugakla sampai 10.20 kat sana. panel takde lagi cuma pengerusi penjaga masa michel ajie koo estefa je yg ada. tak sempat nak tenangkan diri panel sampai terus isi borang terus mula. 15 minit macam sekejap. semua komen dan penambahbaikan tu membuktikan aku masih muda, masih belajar. cuma part cakap laju tu takleh nak elak bila neves. pape pun alhamdulillah intervensi tu diterima. terima kasih bebanyak michelle sebab bagi aku jalan menuju ke kajian ni. terima kasih jugak kat aisyah sebab bagi aku idea nak ubah. 

ni idea sendiri ke?
mestilah tak. aku ubah dari the tutor house double digit multiplication fence. 
mungkin X-Circle tak berapa cantik dipandang tapi ia dapat bantu budak-budak tu jawab darab. 

ah sakit mata aku pink dengan biru. dulu dua warna ni aku tak suka kalau bergabung. kakak aku tanya kenapa pakai tudung tu? sebab tudung tu je padan dengan baju. cik mun penjaga masa dan cik ajie tak tahu kenapa taknak balik. terima kasih zawawi sudi pinjamkan tangan tangkap gambar kami. 

jangan hepi sangat laporan penuh tak hantar lagi. 10hb hantar laporan dan 23hb hantar buku. haha. november tu tak jadi pulak dah. mana nak study untuk exam. taklimat beratur. internship pun nampaknya ada perubahan keputusan. nak balik. nak balik. 

kalau dulu yakin sangat nak internship kat sini tapi bila cik eja ajak berkali-kali intern dengan dia, aku terasa pulak nak balik. ada dah tempat tinggal dan sekolah aku hanya perlu setuju. bukan taknak intern kat sini cuma lebih fikirkan mak ayah. nanti nak posting kat sini. takkan 3 bulan ni pun nak kat sini jugak. mak ayah tu dah tua. tak tahu banyak mana lagi masa dengan dorang. takla cakap yg tua pergi dulu. kot aku yg muda jalan dulu mana la nak tahu. tapi rasanya nak dekat dengan dorang untuk 3 bulan ni. tak tinggal kat rumah tapi mungkin boleh balik tiap hujung minggu. pape pun masih lagi menanti keputusan michelle. kesian jugak kalau dia sorang. dia pun fikirkan mak dia. lama sangat kot jauh. 5 tahun tu. aku nak sangat 3 bulan ni je dekat dengan dorang. tahun depan tak tahu lagi kat mana. tahun depan takleh pilih dah walaupun aku yg pilih. jadi 3 bulan ni jelah peluang. takleh nak bagitahu ummi dulu sebab takleh nak decide. 

bukan tak sayang, tak sedih nak tinggalkan family kat sini tapi kat sana pun family jugak. dari kecik aku dgn dorang. kadang rasa macam anak derhaka asyik nak pilih jauh dari dorang. taknak balik sebab itu ini. semua nak mudah untuk aku je. tak fikir pun dorang rasa apa. mungkin kat mulut je kata takpe tapi dalam hati siapa yg tahu. ada jugak ayah cakap kau nak naik apa pergi sekolah kalau kat sana. seperti biasa aku jawab tanpa fikir perasaan orang. aku fikir mudah bagi aku je. last sekali ayah mengalah. buat apa nak bawak balik barang kalau nak tinggal kat sana. tu jelah ayat bapak aku. ohh tidak!! aku rasa nak balik sekarang jugak. manja-manja camni nampaknya takleh lagila nak beralih arah. setia dgn mak ayah dulu. macam mana pun aku harapkan yg terbaik. mana yg terbaik kat situ la aku. kalau boleh taknak dorang rasa aku menjauh. taknak dorang rasa aku dah lupakan dorang. 


Tuesday 1 September 2015

DARAB X-CIRCLE

masa kecik dulu tahun 2010 nampak pengumuman untuk action research tampal kat board jabatan math. dalam otak fikir "mendela tu. macam susah je". sekarang aku tahu camna susahnya tu. pastu dengar VIVA. mende pulak viva ni. dengar nama pun tahu dah benda ni menyusahkan. sekarang tahu segala-galanya dan nak kena hadap benda yang kau rasa susah tu. 

esok pukul berapa nak bentang?? bagila habis cepat sikit boleh kami pergi bercuti kejap. 


benda ni takkan siap selagi tak bentang. patutnya lepas dah. Allah tahu aku tak sedia lagi. balik rumah bibik tanya dah siap. belum bik kami tukar hari khamis. ouhh memang kamu yg mintak hari khamis.  memangla.. sejak tahu kemungkinan tak dapat bentang tu aku asyik sebut nak bentang hari khamis atau rabu pagi tapi bila tengok orang lain merdeka kite pun nak merdeka jugak. semalam tu dah sedia jugakla nak bentang walaupun mulut tu asyik mintak hari lain. 

disebabkan bentang hari terakhir, kami pun merajinkan diri pergi tengok orang lain. nak dengar soalan camna yg ditanya. benda yang nak bagi tengok tu punya banyak tapi masa 15 minit je. dulu proposal takpela aku bentang 8 minit je. ni betul-betul. moga X-Circle aku diterima. kalau tak memang aku cekik panel proposal dulu tu. kalau dulu terima jangan sekarang tak terima pulak. panel tu boleh pulak tukar-tukar. dalam jadual orang lain tetibe dalam bilik orang lain. tak boleh nak kata panel mana yang ok, yang mana tak ok. semua ada soalan. yang penting dapat jawab ke tak. yang penting persediaan. nak kena edit lagi ni... mujur laporan penuh hantar bulan 11. kalau tak habisla sem 8 ni. 

dah nak habis ni baru deme-deme tu risau tak cukup 80% kehadiran takleh exam. mula-mula sakit hati nak urus lama-lama rasa lawak pulak. baru sekarang nak risau. dulu tu main keluar kelas ikut suka. baik aku jadi ketua kelas kalau tahu penyelaras semester ni banyak masalah. sem ni aku dipaksa jadi penyelaras. patutnya aku rehat sem ni. banyak sem dah aku jadi penyelaras kelas. alasan tak pernah jadi ketua kelas, sharyn paksa aku jadi penyelaras. aku tahu setiap sem kehadiran tu akan bermasalah. harapnya selesai la masalah kehadiran korang tu. tak rela dah nak hadap pakcik tu. aku letak jawatan hari ni. 

semua benda jadi awal. bentang awal, exam awal. hantar mujurla tak awal.