Wednesday 7 October 2015

-TQ mun-

sekarang ni macam takde masa sangat nak menaip panjang-panjang.. jadi kite copy jelah mun punya post. dah mintak izin pun.. baru dapat selongkar blog dia dan baca.. munn janganla buat aku hujan.. kat luar tu dahla hujan. ada hujan, jerebu kurang tapi tak dapatla cuti. 

My beautiful friend @ena_zaakirah , kami mula rapat sejak ppismp sem 1.. saat mula rapat bila terjumpa nak pergi kafe asrama jam 6 ptg. sejak itu, kami sentiasa date sama2 pergi kafe asrama dan paling menarik.. sama2 jenis tepati masa. hehe. susah nak rapat dgn budak ne masa mula2, maklum la sangat pendiam..aku je bertuah kenal dia.. lama2 dia pula yg over bercakap skrg ne.hahaha.. kemudian kami start minat dgn ceramah ust. kazim.. alim kami masa mula2 masuk ipda.heheh.. ena xislam lg masa ne, tp dia lagi alim dri aku.hahaha. kami ne masa mula2 rapat kira boleh pula sweet2, tidur satu katil.cerita sampai jam 3 pagi.. tapi..lama2 kami jadi rock.hahah..but still rapat gtu. kami tambah rapat lagi bila dpt bercerita sambil jalan2 kaki pergi yawata, tanah merah.. nasib baik xsampai jitra. haha
Tambah lagi kami pernah serumah, sebilik.. dlm kelas pula sentiasa sekumpulan. rasa mcm xpernah la xsama2..orang pun tahu.. pn.rohaya pun tahu.. kamu tiga ne da lama kawan rapat.. yes.. alhamdulillah.. Allah jaga hubungan kami.. the pick time yg kami rasa sangat seronok.. bila ena masuk islam.. aku dan ana memang gembira sangat.. aku suka juga ana hadir antara kami dua.. sebab budak ne sweet dgn ena.  aku lama2 da rock.hahaha.. at least ana ne pandai bermanja2.. ena ne seorng yg sangat penyabar.. cuma kalo bab kerja dia memang xsabar.haha.. dia xboleh buat kerja yg sama, pasti dia main gigi.. geram la kot.haha.. aku pula bab kerja ne memang sabar.. relax n cool.. sbb malas guna otak.hahha.. Bila fikir semula.. memang banyak sangat kenangan bersama..pahit manis.. semuanya indah untuk dikenang.. pandai juga terasa hati dengan ena.. tapi.  xpernah la nak luah.. sbb benda tu dtg sekejap ja..lepas tu ok.. lagipun normal la kn..  yg penting kita tahu dia banyak da bersama2 dgn kita..saat susah mahupun senang.. sbnrnya bukan ena jak.. semua pun banyak sangay berjasa.. ana yg sngt memahami kalo ad kesusahan.. agie yg betul2 mcm keluarga.. zati yg betul2 ambik berat.. huhu.. xtw la..kalo nak tulis untuk setiap orang memang xhabis la.  hhuhu
dan yg pasti dirindui.. my classmate.. semuanya ada gaya masing2 dan suasana tu yg akan dikenang sampai bila2..


Monday 28 September 2015

-Hari Pertama Sekolah-



hai awak.. kenapa pegang novel? kata nak tengok tv. saya nak baca novel tu. 
tak sangka ada boyfren baru. boyfen kite nama dia irfan. umur tak banyak beza. dia baru 2 tahun. kiranya bolehla kalau nak tunggu 20 tahun lagi. dia suka datang sini main dgn mama. err mama eja tapi mama asyik bahasakan diri dia mama, jadi aku panggil mama jelah. 

hari pertama kat sekolah.. hmm ingatkan 3 orang ke 4 orang rupanya 7 orang. hari ni baru la misteri kehilangan surat aku terbongkar. rupanya ada jugak budak ipda kat sini. korang la tu yg ambik surat tak bagitahu aku. dari jauh, eh macam kenal. macam si muiz. kawan dia siapa? makin dekat makin jelasla muka 2 orang tu.. 

camne boleh terlepas ke sini?
siapa yg terlepas sebenarnya?
err.. krik.krik.
opps sorry. aku tak tahu pun rumah kau tu kat sini. maafla aku yg masuk kawasan kau.  
hmm mulanya memang tak suka dgn dorang tapi takpela. dorang bukan ustad skema. yg penting surat tu ada dgn dorang. 


harapla gb macam tu sampai akhirnya. jangan dia serius sangat. sekolah kecik jadi tak dapat nak jalan sangat dan yg paling aku suka dia takde bangunan tinggi. 

eja, camne cakap perak? 
err. aku keliru dah perak dgn kedah. aku nak cakap perak terkeluar pulak kedah. macam la aku pakar sangat. kat kedah aku guna bm biasa je pun. bila balik sini buat pelik. pastu kami 3 dari kedah dukla komen kat sini banyak kedai mamak. kedai melayu takde ke. kawan duk cakap nak makan pizza mcd segala macam. hai korang ni nak jugak makan benda yg tak berapa sedap & mengenyangkan. aku makan nasi je. mcd walaupun orang tak suruh boikot memang aku takkan jejak lagi sebab memang tak sedap. eja tanya, na, kau makan mcd? mcd tak berapa sedap kan. rosak plan orang dgn aku.

siang tadi uncle eja belanja chicken rice yg bukan sekadar nasi ayam.. hmm nasi ayam ni boleh kira plihan terakhir aku. nak kata tak suka tu tak jugak tapi takla nak pilih dia kalau ada benda lain. 

baru hari pertama.. masih ada kedua, ketiga dan seterusnya. 7 orang senang sikit kot nak buat projek. lulus intern bolehla dapat ijazah. 


Thursday 24 September 2015

-=---=



berdua je sebab sorang lagi sibuk print AR dia. dua orang yg kononnya takde kerja dan boring duk dalam rumah sepanjang hari rancang larikan diri. disebabkan maze runner je rasanya yg best dan memang nak tengok sebab dah tengok yg pertama jadi kami pilih maze runner jelah. pasni maze runner 3 aku nak tengok dengan siapa pulak. 

ana muncul lepas maghrib.. satu hal pulak nak teman dia cari baju ayah dia. 
dari berdua dapatla bertiga dan adela orang ambik kami yg tadinya pergi naik teksi. 
terima kasih sebab bagi peluang aku peluk pintu pagar tu. rasanya tak pernah pulak aku nak berkasih sayang dengan pagar. mesti pagar tu rasa dihargai. 

anak daraku hilang di malam raya- ummi
ayat pertama ummi bila kami muncul. ummi faham kami nak cari barang untuk orang kampung. 
utk ummi dan ayah, kami mampu bagi tudung dan pen jelah. nanti kalau dah kerja baru boleh bagi benda lain. 

doakan aku jadi manusia yg kenang budi. jangan nanti aku lupa diri tak tahu langsung menghargai.




-Jom Balik-

babai kak ajie.
hari ni kite ok je. bukan tak sayang ajie tapi sebab takde sape yg mula dulu. jadi kite pun tahan jelah.
kami jangan ditanya bila nak gerak ke perak. sungguh aku tak tahu.

munn.. ayah kata lagi "semalam ada orang panjat pagar". lain kali kalau lalu situ ingatla kami berusaha sehabis baik dapatkan barang kita.

bila putus asa tu datang, eh sesuke je hati je nak cakap apa. semua nak mudah. taknak la susah sikit dgn alasan aku ikut apa yg dorang nak. malas nak cakap banyak.

kena la sikit dgn ummi. padan muka kau. drama tu baru je mula kau dah taknak teruskan. hmm. terpaksa la ummi ceritakan kisah dia utk tingkatkan motivasi kami yg memang lemah macam ultraman kalah lawan raksasa.

.kepastian itu penawar.
kalau ya aku tahu dan kalau tak pun aku tahu. yg penting aku pasti.

agaknya bila boleh sampai rumah?
agaknya apak ok tak?

nak tulis tentang mun dan ana tapi takde idea. hmm.



dah lama kami rancang. jadi jugak saat-saat akhir. gigihnya tahan silau, panas pun kami tak hirau.
munn. terima kasih sudi pakai ezz collection.




-Babai-

akhirnya tiba masa untuk kita berpisah. 
sayang yg lain tu tapi tak sama macam dua orang ni. 






malam ni tak tahu la..
mun!!!! aku tak menangis time makan bakso tadi. takut kuah dia bertambah. lagipun takut kena marah. 

raya pun tak sempat nak ke mana. sibuk kemas apa yg patut dan pengalaman yg paling berharga hari ni kita jadi penceroboh yg berjaya. mungkin ada yg tengok kita panjat pagar tapi takde pun yg heran. masa ayah panjat pun tak sapa jugak yg tanya. hmm. nampak sangat kalau orang mencuri pun dorang tu tak kisah. 

angkara kau la mun kita terpaksa naik. kalau tak mesti ayah je yg masuk. aku tanyakan kunci rumah sewa, yg kau bagi kunci rumah ummi tu kenapa. memangla takleh bukak. mujur ayah tak perasan. kalau tak, nampak tak cerdik anak dua orang ni. nasib baik sedar kesilapan so bolehla ambik kunci lain. ayah pun dah balik masa tu. jadi utk menguji kunci tu boleh bukak pintu ke tak, kita kena panjat jugak pagar. dah boleh bukak barulah kol ayah balik. mujur ayah dgn ummi tak sampai rumah lagi. ayah tanya masuk ikut mana? kami panjatla. bila balik kami mintak ayah dgn ummi balik dulu sebab segan nak panjat. dapat jugak guna bakat terpendam tu. rupanya panjat masuk tu lebih senang dpd nak keluar. masa nak keluar tetibe takut nak lompat. 

dari rumah lagi ummi cakap air mata tak dibenarkan. tapi aku dari rumah lagi dah nak hujan. 

dalam nak balik sempat lagi si ana sembunyikan cincin aku. mula tu takut jugak tak jumpa sebab ummi baru bagi malam tadi takkan hari ni hilang dah. mujurla daya ingatan ni kuat. aku yakin aku letak kat situ jadi kalau takde mesti ada yg ambik. malas dah nak cari pastu. tunggu orang tu bagi. akhirnya dia bagi. tahula kau tak dapat cincin sebab jari kau kecik. okla dapat benda lain. 


mun, kalau aku tak nangis kat epot nanti camne?
-aku tumbuk kau-

aku pulangkan ayat kau tu bila kau ingtkan kau tertinggal hp pastu kau suruh aku kol.
-aku tumbuk jugak budak ni. hp ada dalam beg dia-

bahasa tu memang kasar tapi hati aku tak sekeras tu. kalaula korang ni budak, nak je aku jaga. 


ajie kata "kau mesti sedih sangat kan"..
hmm mestilah jie.
esok kau pun mesti aku sedih. 


banyak lagi nak taip tapi mata tak mengizinkan. esok nak hantar ajie pastu nak balik. 
moga semuanya baik-baik saja.  nak pujuk ayah kite belikan jam. nak belikan jam buaya tapi tak mampu jadi kita beli yg biasa-biasa jelah. 
 aku tahu dah ayat pertama dia "kenapa kau membazir"
sebab tula aku rasa hadiah paling berharga untuk ayah aku adalah tak membazir dan guna duit sesuka hati. 

esok aku akan tinggalkan kedah. adakah untuk sementara atau untuk selamanya? -ayat ajie-
ayat ada makna ajie tu. selamat la jie. 

Tuesday 22 September 2015

-AR siap-


22.09.2015...
hari yang penuh dgn tangisan.. melebih pulak. takla aku nangis memanjang.

pepagi bangun hantar sharry. ya, sharry terbang dah. malam ni sampai dah kot dia. sharry yg berjaya buat aku mengalirkan air mata. 

pastu sanggup naik aras 3 sebab nak jumpa sharyn.  izat & sharyn gerak hari ni. next dia jumpa akak-akak senior kite nak sarapan sesama. pastu ambik ana utk balut kotak dia. pastu hantar kak siti ke shahab & wrap kotak mun kat epot. pepagi dah pegi epot pastu kena pegi balik. dua hari asyik pegi epot timbang beg la apela tapi tak jumpa pulak pilot ni.  pastu yg paling penting siapkan beta punya tesis yg salah format tu.

ukur print ukur dan print balik. argghhh membazir. berapa kali nak ukur. memang dah jangka benda ni memenatkan. nasib baikla dapat jugak siap pukul 5 lebih. pastu selamat la dihantar.. tapi cerita kita tak tamat lagi.. hmm kena tunggu ada pembetulan ke tak baru boleh jilidkan. maksudnya kite tunggu bulan 10. nampak sangat encik nak aku datang balik sini sebab tu tak bagi jilid lagi. mun boleh pulak. tahniah mun berjaya dijilidkan 5 buah tu. baby kite takleh lagi.  takpela tu je alasan nak datang main ipda. kalau tak payahla nak jejak kaki ke sini lagi. 

kami hantar sampai ke rumah kot. encik ni teka atau dah tahu.  macam tepat sangat encik teka tu. terima kasih encik bagi duit raya. hehehhe.. jumpa lagi bulan 10.. tak tahu nak datang dengan apa dan dengan siapa. kalau takde yang teman, bas pun takpela. 

alhamdulillah, hidup lagi dan berjaya tempuh hari ni dgn jayanya. esok tak tahu lagila.. 

Friday 18 September 2015

-Happy Birthday AZWA-

19.09.2015.
happy birthday to azwa / shazrien. anak tunggal akak aku. (utk sekarangla).
akak aku cakap dia nak ada baby lagi bila aku dah kerja. banyak cantik muka kau.
ayat pertama tiap kali bangun pagi mseti "amek masak mem en". maksudnya dia nak susu. kalau mak dia takde semestinya aku yg kena buat. 6 tahun dah tapi botol susu tak tinggal. bukan tak boleh minum kat cawan tapi saja je nak senang minum sambil baring.










takde pulak gambar terkini. 6 tahun dah dia. tahun depan masuk la tahun 1. sama la dgn yg sebelah tu. kalau kol mak memang yg sebelah tu banyak cakap. ya ampunn sakit jiwa aku. perkara biasa utk aku berebut mak dgn dia sebab dia ni dijaga mak dari kecik sampai sekarang. nak pegi mana pun bawak dia. kiranya macam adik aku nombor 6. selalu cakap "ni mak aku bukan mak kau". nama dia pun yg terpanjang kat rumah tu. tak tahu la mak dia tu suka hati bagi nama panjang padahal panggil pendek je. panggil izra tapi nama zila irnasra emilia. mujur budak tu pandai eja. 

makin dorang besar makin menguji kesabaran. family aku membebel kat budak-budak tu perkara biasa. rumah tu sekejap je senyap. kalau orang tak biasa memang boleh sakit jantung. tinggi rendah suara tu bergantung kpd tahap kedegilan dorang. jadi kalau rasa nak aman tenang sentiasa memang tak boleh la dengan kami ni. dah tua ni aku cuba la berlembut. jarang dahla nak marah sangat. aku cuba cipta ketenangan tu. eheh.

kakak pertama, suka novel jadi aku rasa jiwa dia lembut la. dia kawan bergurau, kawan yg boleh mintak tolong banyak kali. dia pesan..
ahad ni bagi novel kat mak. aku tak ikut. kereta tak muat.
takyah ikut. kalau nak ikut bawak lori.
ingat lembu ke nak naik lori.
lembu pun jalan kaki.
takla naik kapal..

akhirnya dia mengalah. betul la lembu jalan guna kaki. 

kakak kedua suka cerita seram. asal balik je tanya ada tak cerita seram. macam laptop aku ni simpan muvi je. dari apa yg dia suka pun tahula dia ni kasar sikit ke banyak tak tahula. yg penting dia la paling bising kat rumah tu. 

ezal, adik keempat jarang duduk rumah. kalau tengok dia kat rumah mesti masa tu dia demam.

ariel, adik kelima anak manja mak yg kalau boleh tak bagi keluar rumah sebab taknak dia main jauh sangat. agak mengada-ngada. dulu dia percaya aku cakap dia anak angkat. 

irfan anak kakak pertama yg agak nakal jugak. aku tak faham dia gelak sebab apa kalau tengok orang datang. kalau dia gelak depan-depan tu buat tak tahu jelah. 

izra memang banyak cakap. aku pun malas nak layan. manja terlebih jugak dgn mak. 

azwa jenis yg takut dgn ayah dia. kalau ayah dia suruh main dalam rumah memang dia takkan keluar rumah. tapi masa ayah dia atau kalau ayah dia pesan. senang sikit nak jaga budak ni kalau ayah dia pesan awal-awal.

mak jenis yg diam dgn orang yg dia tak kenal. lebih kurang aku la tu. tapi mak ni tahap kerisauan dia memang setinggi langit. banyak tanya dan tanya soalan sama berulang kali. 

ayah diam kalau takde topik. tapi kalau jumpa orang yg betul tahu dan sama minat memang tak diamla dia. abang ipar tu memang sepadanla dgn ayah. 

susah nak faham dorang tapi rasanya lagi susah nak faham aku. macam pernah aku merepek tentang family ni tapi aku dah lupa kat entry mana satu. takpela aku cerita balik. yg penting dgn family aku kalau baru jumpa jangan cakap benda-benda yg tinggi sangat. kalau dorang faham pun dorang malas nak terima ilmu tinggi-tinggi ni. 

penat dah aku cerita. jom hari ni tengok maze runner. ingatkan maze runner takkan ada kisah cinta. kenapa jugak semua cerita nak ada kisah cinta ni. tinggal aku ana mun ajie. izat pegi langkawi.  jomla berwayang sebelum balik. 

- tinggal kenangan jelah-

dah lama tinggal jadi kite nak taip panjang-panjang.

lupa tarikh : Minum petang rumah encik samudin.


banyak-banyak kelas math 1 ni jugak disayang. eh terperasan.
5 tahun kemudiannnnn baru nak datang. eh dorang tu dah boleh duduk sama. 
eh ada dia dalam gambar. salim kembali.. opps namanya naqi. 
alhamdulillah dah nak habis ni dorang ok. 

apa la kita ni. nak habis semua benda takleh nak bersabar. dulu boleh je sabar. sekarang jangan semua benda nak kata "aku dah lama pendam". papepun mekasehla sebab sudi sama-sama lagi dgn kami. dua tiga kali dah mintak maaf semalam dan hari ni. jangan simpan pape lagila ye. kot interview spp nanti kita jumpa kat ipoh. boleh jugak cakap kat ayah "ni kawan aku". 5 orang kami dari perak tapi agak mustahil kita nak terjumpa, terserempak or tersepak sebab masing-masing jauh. perak tu besar jugak ye. 

minum petang yg sampai ke malam. tapi kami bertiga jelah yg lain balik dulu. si dayang tak jumpa jalan balik rumah ummi dia. encik samudin kawan ayah dia so encik samudin atau ummi selalu la jemput si dayang datang tapi dia ni asyik segan. hmm.. jadinya 5 tahun kemudian baru datang lagi. maka dgn itu lama la kami kat situ. dulu datang tanpa tudung hanya berbaju kurung sekarang kite datang guna tudung dah.

tetibe ade encik khairul. eh encik.
encik datang nak tengok kami sopan ke tak kat rumah orang. hehe,




15.09.2015 : Dinner



mungkin dah takdir aku jejak kaki ke sini. memang dari mula taknak pegi. membazir segala bagai. taknak bayar tapi dibagi syarat yg mendatang marah. kalau taknak pegi pun kena bayar jugak. banyak cantik muka kau yan. takpe yan kami bayar sebab kami sayangkan persahabatan kita. sebulan dua berlalu, aku pun datangla dengan rowena jubah. kawan-kawan kite zawara malam tu. sekali tu jelah zawara. pasni kite cari yg kat pasar malam tapi tu pun sama harga dgn zawara. semua benda nak mahal. 

malam tu pas makan encik duduk dgn kami. maka dgn itu dapatla encik tengok perangai bebudak yg sensitif dgn kamera. encik pun penat tiap orang nak ambik gambar dgn encik. lama-lama encik taknak senyum dah. 

encik jangan balik dulu kita tangkap gambar
khamis nanti kita tangkap gambar
khamis kami tak bling bling dah
akhirnya encik tak balik. yeayy. 


17.09.2015 : Suprise!!!



pesan ayah, daddy, abah... tapi sampai akhirnya panggil encik.



memang bukan orang yg terlalu mesra tapi takpe sebab anak-anak suka mengada-ngada. selalu perhati kami dari jauh. perjumpaan mentor-mentee jarang sekali. kalau encik kata nak jumpa mesti ada yang kena. 


aku nak tengok kau nangis, nangis sekarang. 
aku tahanla, aku kebal. 
majlis perpisahan memang akan jadi drama air mata.

jam 3 kami datang jabatan math salam-salam pastu pura-pura babai encik. encik kami nak balik dah. encik bagi la kami pen yg dibeli kat ostolia. hmm ingat jugak encik kat kami.

izat : encik beli kat kedai runcit ke?
mun: ish budak nii.. nila hasil didikan encik, kami tak matang.
aku : encik kami semua tak kawen lagi. kelas lain ada yg dah kawen.

macam tak membesar je kami ni. sel otak macam tak berhubung dalam 5 tahun ni. akhir ni baru encik tanya siapa nak kawen dulu.. takde sape pun nak jawab. tapi aku tahu la orang tu tak lama lagi. kita tunggu jelah hari dia. ingat pesan encik yg sabah sarawak tu. nak kawen bagi tarikh dekat-dekat senang encik nak datang. aku pulak kalau korang tak jemput setahun sebelum memang aku tak datang.

ingatkan encik tahu dah sebab selisih dgn encik masa nak pegi bukit tinggi. selamat encik tak tahu. mekaseh kat andah dan adik-adik sudi bersubahat dgn abang akak. dua kali dah encik kena. encik cakap dia dah cerita kat andah yg kami dah balik. haha. happy birthday encik. terpaksa sambut awal. 29 kami takde dah. babai encik. kali ni betul-betul punya. moga kita jumpa lagi time hantar tesis. merangkak la nak datang hantar tesis tu.

18.09.2015 : breakfast dgn encik faisal



breakfast dgn encik faisal pulak.
encik sanggup ambik kat asrama tapi balik jalan kaki. semua tudung punya hal. dua rakan tu cakap kat sana nanti susah nak cari tudung. tetibe kite suka pashmina. elok la tu harga pun murah sikit daripada tudung betul tu. lagi pendek lagi murah kan?? jangan bagi harga mahal sangat nanti kami terpaksa guna yg pendek. eh takla. kami cari pengganti tudung yg mahal. wide shawl ade. pashmina ade.

aku ni suka tersasar. aku nak cerita pasal makan bukan tudung. patutla buat kerja lambat siap. susah betul nak fokus.

encik cerita kat makcik kedai yang dia dah lama dengan kami. dari kecik sampai tinggi. yeke tinggi?
makcik kedai cakap "mesti sayang kat encik kan?" laju je jawab, hmmm kami sayang encik.
banyak betul kasih sayang ni. semua orang nak sayang. tapi tak semua yg kita sayang kita boleh bawak. wuuu sedih. sayang tapi kena tinggal jugak. dah jumpa ni dapatla aku pulangkan buku yg aku pinjam 2 tahun lepas rasanya. harap ni bukan kali terakhir. nak jumpa lagi lepas ni. encik tanya antara kami siapa yg dulu. hmm. tak tahu la. yang penting nanti kami jemput encik. masa nak pegi encik tengok muka taip orang katanya nak rakam dalam ingatan. mujur hari ni dapat tahan air mata. semalam tak tahan sebab ramai sangat nangis. kite nak jadi kebal pun takleh. ish bebudak ni.

encik kata macam tak besar-besar.. macam masa pp dulu.
kami awet muda atau kami tak matang?


hari ni michelle balik.. dia kena pegi penang dulu. dia pergi dgn janji dia akan kembali. mungkin akan kembali. untuk kita berdua, mungkin kita akan jumpa lagi. dia dah sampai penang baru aku teringat aku lupa nak pulangkan barang dia & bayar air aku ritu. mujur halal.

malas betul nak hantar kawan balik ni.. murah sangat air mata kami. pasni kena hantar ana dgn mun pulak. adoii. dulu hantar balik raya pun nangis ni lagila nak balik selamanya. sakit jiwa aku. aku nak balik awal la. biar korang pulak kena tinggal.

wi, ko kan kalau nak post gambar pilihla yg semua cantik. ni tak ko pilih ko punya je hensem.
pesan utk kawan-kawan.. nak post gambar tu jangan tengok muka sendiri je, tengok muka orang lain sama. geram aku.

esok sabtu pastu ahad. hmm. nak kata sedia ke tak. entahla. tengok keyakinan aku tinggi mana masa tu. mak cakap dia dah bagitahu. hari tu belum.. tapi ayah diam lagi. sekarang tak tahu la nak buat apa..............................

pasni takde kawan.
haa awak sudi tak jadi kawan saya?
eh tetibe. kat atas bukan main kau aku.

Wednesday 9 September 2015

-apa dia rasa-

wah berhabuk jugak blog ni. 
akak bukan malas nak bercerita tapi akak sibuk memanjang. takla memanjang sebenarnya. akak yg bagi tempoh tu panjang. 

takde cerita lain bila dah nak habis ni. cerita packing barang. beg baju pun dah berapa banyak. buku pun banyak. macam tak muat je kereta kecik je ni. nak kena bawak lori agaknya. 

disebabkan mak ayah nak datang, nak tak nak aku terpaksa membuka cerita. nak bagitahu sendiri tu memang takla. suruhla mak cerita apa yg patut. pastu tanya ayah kata apa? ayah tak kata apa. hmm. tu yg menakutkan. tapi bila call berkali-kali hari ni ok je ayah jawab call. kalau kisah tolongla cakap kisah. kalau tak kisah pun tolongla cakap. hmm. mesti tak selesa nanti. mujur tak jadi datang ambik barang 13hb ni. kawan-kawan selalu cakap mustahil la mak kau tak bagitahu. memang mak aku takkan bagitahu selagi aku tak suruh. 

ada yang cakap bestla kau boleh dah pakai tudung balik. aku rasa tak semudah tu. tak sekecik tu. mana la dorang nak bagi. mungkin ok untuk dorang tahu tapi bukan orang lain. penerimaan pun tak tahu lagi camna sebab tak berdepan lagi. tolong jangan pandang mudah. mungkin aku patut hepi sebab ayah tak kata apa tapi aku risau. agak-agaknya apa la yg orang tua fikir. yg pasti masa dorang datang aku kena pakai macam sekarang. takleh dah nak sembunyi. kalau tanggal malu la muka ni. kesian la korangkena angkat barang aku yg banyak. barang balik dulu aku balik kemudian. faham jugak bapak aku bila kata nak balik lepas raya sebab ummi ajak raya sini. 

hantar laporan kajian
hantar artikel
buat buku
exam
internship

takut sebenarnya guna wasap nanti semua emoticon aku bawak keluar. takpe2 aku berusaha kawal jari aku dpd tekan emoticon.



Thursday 3 September 2015

RASA APA??

rasa apa??
rasa taknak tidur. mata tetibe baik hari ni. taknak pulak dia tidur. biasanya buat kerja sikit terus mengantuk. 

kenapa aku tak dengar loceng tamat masa? sebab aku cakap laju ke? masa ada lebih ke? biarla tu. yang penting lepas dah. bermula dgn nak pergi awal tapi banyak pulak nak edit last minit. pastu hyperlink buat hal sebab aku masuk ppt ke folder lain. dapat jugakla sampai 10.20 kat sana. panel takde lagi cuma pengerusi penjaga masa michel ajie koo estefa je yg ada. tak sempat nak tenangkan diri panel sampai terus isi borang terus mula. 15 minit macam sekejap. semua komen dan penambahbaikan tu membuktikan aku masih muda, masih belajar. cuma part cakap laju tu takleh nak elak bila neves. pape pun alhamdulillah intervensi tu diterima. terima kasih bebanyak michelle sebab bagi aku jalan menuju ke kajian ni. terima kasih jugak kat aisyah sebab bagi aku idea nak ubah. 

ni idea sendiri ke?
mestilah tak. aku ubah dari the tutor house double digit multiplication fence. 
mungkin X-Circle tak berapa cantik dipandang tapi ia dapat bantu budak-budak tu jawab darab. 

ah sakit mata aku pink dengan biru. dulu dua warna ni aku tak suka kalau bergabung. kakak aku tanya kenapa pakai tudung tu? sebab tudung tu je padan dengan baju. cik mun penjaga masa dan cik ajie tak tahu kenapa taknak balik. terima kasih zawawi sudi pinjamkan tangan tangkap gambar kami. 

jangan hepi sangat laporan penuh tak hantar lagi. 10hb hantar laporan dan 23hb hantar buku. haha. november tu tak jadi pulak dah. mana nak study untuk exam. taklimat beratur. internship pun nampaknya ada perubahan keputusan. nak balik. nak balik. 

kalau dulu yakin sangat nak internship kat sini tapi bila cik eja ajak berkali-kali intern dengan dia, aku terasa pulak nak balik. ada dah tempat tinggal dan sekolah aku hanya perlu setuju. bukan taknak intern kat sini cuma lebih fikirkan mak ayah. nanti nak posting kat sini. takkan 3 bulan ni pun nak kat sini jugak. mak ayah tu dah tua. tak tahu banyak mana lagi masa dengan dorang. takla cakap yg tua pergi dulu. kot aku yg muda jalan dulu mana la nak tahu. tapi rasanya nak dekat dengan dorang untuk 3 bulan ni. tak tinggal kat rumah tapi mungkin boleh balik tiap hujung minggu. pape pun masih lagi menanti keputusan michelle. kesian jugak kalau dia sorang. dia pun fikirkan mak dia. lama sangat kot jauh. 5 tahun tu. aku nak sangat 3 bulan ni je dekat dengan dorang. tahun depan tak tahu lagi kat mana. tahun depan takleh pilih dah walaupun aku yg pilih. jadi 3 bulan ni jelah peluang. takleh nak bagitahu ummi dulu sebab takleh nak decide. 

bukan tak sayang, tak sedih nak tinggalkan family kat sini tapi kat sana pun family jugak. dari kecik aku dgn dorang. kadang rasa macam anak derhaka asyik nak pilih jauh dari dorang. taknak balik sebab itu ini. semua nak mudah untuk aku je. tak fikir pun dorang rasa apa. mungkin kat mulut je kata takpe tapi dalam hati siapa yg tahu. ada jugak ayah cakap kau nak naik apa pergi sekolah kalau kat sana. seperti biasa aku jawab tanpa fikir perasaan orang. aku fikir mudah bagi aku je. last sekali ayah mengalah. buat apa nak bawak balik barang kalau nak tinggal kat sana. tu jelah ayat bapak aku. ohh tidak!! aku rasa nak balik sekarang jugak. manja-manja camni nampaknya takleh lagila nak beralih arah. setia dgn mak ayah dulu. macam mana pun aku harapkan yg terbaik. mana yg terbaik kat situ la aku. kalau boleh taknak dorang rasa aku menjauh. taknak dorang rasa aku dah lupakan dorang. 


Tuesday 1 September 2015

DARAB X-CIRCLE

masa kecik dulu tahun 2010 nampak pengumuman untuk action research tampal kat board jabatan math. dalam otak fikir "mendela tu. macam susah je". sekarang aku tahu camna susahnya tu. pastu dengar VIVA. mende pulak viva ni. dengar nama pun tahu dah benda ni menyusahkan. sekarang tahu segala-galanya dan nak kena hadap benda yang kau rasa susah tu. 

esok pukul berapa nak bentang?? bagila habis cepat sikit boleh kami pergi bercuti kejap. 


benda ni takkan siap selagi tak bentang. patutnya lepas dah. Allah tahu aku tak sedia lagi. balik rumah bibik tanya dah siap. belum bik kami tukar hari khamis. ouhh memang kamu yg mintak hari khamis.  memangla.. sejak tahu kemungkinan tak dapat bentang tu aku asyik sebut nak bentang hari khamis atau rabu pagi tapi bila tengok orang lain merdeka kite pun nak merdeka jugak. semalam tu dah sedia jugakla nak bentang walaupun mulut tu asyik mintak hari lain. 

disebabkan bentang hari terakhir, kami pun merajinkan diri pergi tengok orang lain. nak dengar soalan camna yg ditanya. benda yang nak bagi tengok tu punya banyak tapi masa 15 minit je. dulu proposal takpela aku bentang 8 minit je. ni betul-betul. moga X-Circle aku diterima. kalau tak memang aku cekik panel proposal dulu tu. kalau dulu terima jangan sekarang tak terima pulak. panel tu boleh pulak tukar-tukar. dalam jadual orang lain tetibe dalam bilik orang lain. tak boleh nak kata panel mana yang ok, yang mana tak ok. semua ada soalan. yang penting dapat jawab ke tak. yang penting persediaan. nak kena edit lagi ni... mujur laporan penuh hantar bulan 11. kalau tak habisla sem 8 ni. 

dah nak habis ni baru deme-deme tu risau tak cukup 80% kehadiran takleh exam. mula-mula sakit hati nak urus lama-lama rasa lawak pulak. baru sekarang nak risau. dulu tu main keluar kelas ikut suka. baik aku jadi ketua kelas kalau tahu penyelaras semester ni banyak masalah. sem ni aku dipaksa jadi penyelaras. patutnya aku rehat sem ni. banyak sem dah aku jadi penyelaras kelas. alasan tak pernah jadi ketua kelas, sharyn paksa aku jadi penyelaras. aku tahu setiap sem kehadiran tu akan bermasalah. harapnya selesai la masalah kehadiran korang tu. tak rela dah nak hadap pakcik tu. aku letak jawatan hari ni. 

semua benda jadi awal. bentang awal, exam awal. hantar mujurla tak awal. 



Friday 28 August 2015

-SABAR SIKIT JE LAGI-

kau kan tak nampak kau benci orang tu. pandai kau berlakon.

hah? aku berlakon. pandai je korang nak kata aku berlakon. aku cuma cuba sembunyikan apa yg aku rasa utk elak benda lebih besar. penat nak ulang benda yg sama. penat nak hadapi masalah yg sama. takpela aku pura-pura sekejap. tak suka takla sampai membenci.



bila terasa aku pilih utk buat-buat tak terasa. aku buat tak dengar apa dia cakap.
bila kalah berbicara aku pilih utk dengar saja. bagila orang menang. tak rugi pun.
bila.................................
cuba la tahan apa patut. disebabkan aku kurang penyabar aku cakap jugakla hari tu kan. lepas cakap baru menyesal. kalau la aku sabar sikit je lagi.  dulu kalau nak marah ke nak apa mesti aku cakap kat diri "sabar sikit je lagi". ada yg cakap sabar tu ada had dia tapi ada jugak yg cakap kalau ada had tu bukan sabar namanya. dah tu nak ikut yg mana satu?

nak sembunyikan tu bukan senang. apa yg dirasa boleh je nampak kat muka tapi kalau dah korang kata korang tak perasan maksudnya aku berjaya.
aku risau kalau kawan  senyap. kenapa dia senyap? aku ada buat salah ke? kenapa muka dia camtu?



kau no 1
kau no 2
kau no 3
tetibe mun cakap " kau no 4. nak masuk syurga sorang-sorang"
hah? yeke? tapi aku tahu jugak mula-mula aku baca, aku terasa dulu dah.
tak kejut tu sebab aku takut nak ganggu orang tidur. aku takut orang marah.

kenapa kau tak kejut aku tadi?
sebab aku nak bagi kau rehat. ingatkan nak kejut kau tak lama pastu tapi aku tertidur. ada jugak masanya aku jadi no 3. no 1 dan no 2 harapnya tak jadi kat aku sampai bila-bila. bibik je yg berani kacau orang tidur ni. heee.

ayah : makan banyak bagi tinggi
ummi : ada yg terasa ke?
laju aku geleng kepala. tak. tak. kite tak terasa la. rasa tinggi dah ni.
ayah : camna nak bagi tinggi. nak gemuk senang, boleh makan. nak tinggi ni camna.

kenapa la tetibe ayah nak bagi tinggi pulak.




Wednesday 26 August 2015

X-Circle


jadual keluar dah.. terkejut dgn perubahan panel tapi aku lagi terkejut aku sorang je dari math 1. yg lain math 2. bukan tak suka dorang cuma aku tak suka takde kawan. bukan tak kawan dengan dorang cuma aku nakla sorang dari kelas aku jugak. nama aku pertama maksudnya aku pertama bentang ke? terima. terima. terima jelah. ade ke aku nak bentang time tu jugak aku penjaga masa untuk bilik sebelah. kalau dibagi pilihan aku suka jugak nak jaga masa  tu biar takyah bentang. 

rasa berat je nak siapkan. ni sebab tak sihat atau memang aku tak berapa rajin. nak cari kata semangat kat mana la ni nak bagi cepat siap. 

kenapa tak balik lagi?
semalam bagitahu ummi kami nak balik
kenapa nak balik? tinggal la kat sini. meriah sikit rumah ni. anas pun suka.
kami diam je. 
kat sini tak boleh buat kerja ke?
eh takla. boleh je.
kalau camtu tinggal la kat sini. 

kali pertama kami boleh tahan lagi. kali kedua ummi buat muka comel kami terus angguk. maka ajie sorang yg balik. kami bila nak balik? kena balik jugak sebelum bentang. 

moga panel  tak banyak tanya. dulu proposal senang je terima, jangan yg dah betul-betul ni ditolak pulak. kenapa jugak panel tu ditukar. 

X-Circle yg dulu namanya APPLE. tak sesuai jadi kita tukar la. 

Monday 24 August 2015

BUBBLE ke PUZZLE

baru nak tutup mata dah dengar suara dia. bangun dah budak kecik ni. bibik tak siap lagi kerjanya. kenapa tidur sekejap sangat. ingatkan dapatla tidur kejap pastu bangun nak buat kerja. rupanya.... dari bubble kami main puzzle tetibe ajak kejar-kejar pulak. sekarang dia main sorang bolehla nak merepek kat sini sambil tengok dia main takut dia termakan, terjatuh, ter apa la. virus-virus, bakteria jahat dah nak hilang jadi bolehla akak teman. tetibe boleh sihat lepas tengok kitchen rule. lagi-lagi team aku menang. kalau tak mintak ampunla. nak baring sesaje. sukala aku nak teman kalau tak nangis. mujurla dia tak nangis bibik takde. tadi bangun terus cari bibik.
kalau dulu dia suka ikut kami keluar tapi sekarang dia nak dengan bibik je. banyak kali ajak pun taknak. 

kat tempat lain ada yang tengah viva, ada yang dah habis viva. kami baru nak neves tak siap lagi.  
"nak bentang baru nak hantar". nasib bukan penyelia kata camtu. bentang minggu depan kira logikla saya hantar draf hari ni. lewat tu memang lewat. nak kata sibuk dengan benda lain tu entahla. makin tak banyak masa makin banyak pulak taklimat seminar segala bagai. tu pun dah ambik masa kami buat laporan.  

apa la agaknya budak ni fikir. dia main tu dia ada fikir pape ke. suka tengok anas sekarang. macam-macam dia boleh buat. bila la nak pandai cakap.  tadi aku berpeluh kejar dia sekarang ana pulak. anas tunggu kak dah la kalau nak kejar-kejar kami ni dah tua. 



Thursday 20 August 2015

-Internshipkatmana-

berita internship datang lagi. macam biasa kami ni paling lambat dapat maklumat. 
betul ke boleh pilih mana-mana kita suka? boleh balik rumah?
siapa la taknak balik rumah. takyah fikir banyak dah. pilih je yg dekat dgn rumah. tapi....tak semudah itu. itu ini kena fikir. kat sini seorang, kat sana pun seorang jugak tapi sekurang-kurangnya ada family. ayah boleh hantar pegi sekolah. kat sini memang takde la. aku nak drive tu memang dalam mimpi pun takkan jadi. 

fikirkanlah mana yg terbaik. 



kena tinggal la aku ni

Sunday 16 August 2015

-Takde Tajuk-



tak kenal dah mana satu sam, crowley, dean..
kenapa serabut sangat ni. rambut tu sikatla elok-elok. 

patut ke marah kalau orang kata apa yg kita suka tak cantik?
tak patut. tak patut.
takpela orang tak suka. tak cantik di mata dia janji kita suka, hati kita bahagia.
kalau semua suka benda sama siapa nak suka benda lain.  
pendapat, pandangan sejauh mana kau nak pandang, pendirian,  cadangan dan macam-macam boleh je cakap. aku cuba terima. 

dalam beribu perkataan yang aku taip & banyak cerita aku karang ni agak-agak orang yg baca rasa apa? 
jawab dalam 300 patah perkataan. banyak sangat? okayla satu perenggan pun takpe. kalau banyak jugak bagila satu ayat. 



-Seringgit Dua-


apa ni semua seringit-seringgit? camne nak dapat 3 ribu.
kau ingat yang kita pecah tabung apa? tabung amanah rakyat kau nak ada seribu dua ribu dalam ni. ni tabung masjid kau tahu tak. aku bukan nak cakap apa, manusia zaman sekarang kalau menderma kat tabung masjid ni memang not seringit la yg kita akan jumpa. not  5 ringgit tu jarang-jarang. not 10 tak tahu la aku boleh jumpa ke tak. itula sifat manusia kita wi. pergi ke masjid seringgit 5 ringgit bagi dorang dah cukup besar. dorang lebih suka menghabiskan duit pada tempat-tempat tak berfaedah, mendatangkan kemudaratan. -suamiku jatuh dari langit. eh salah suami dia jatuh dari langit. suami kite tak jatuh dari langit kot-

memang selalu nilai yg sedikit itu diberi. nilai yg banyak simpan sendiri.
aku juga begitu. hai cerita tu lawak memang lawak tapi banyak jugak menyentap kami ni.
ingatkan jatuh dari langit camne. rupanya gitu.
moga tak kedekut lepas ni.


mesti kau haaapppy kan kalau tengah kurang duit tetibe jumpa duit dalam buku. ni aku buh dalam buku sebab nak bagi dia cantik. ikut perangai mak yg asal jumpa duit cantik nak simpan. tak kisahla 1,2,3 ringgit pun. biasanya yg cantik-cantik ni aku offer kat mak aku nak simpankan ke tak. kalau tengah ada duit aku bagi je tapi kalau takde aku mintak tukar. bak sini duit yg tak cantik tu. dari sekolah sampai sekarang perangai ni aku tak boleh nak tinggal. kalau nak bagi duit kat aku mohon bagi yg tak cantik. perangai ni ada jugakla baiknya. ada jugakla aku simpan dpd takde langsung. ada jugak benda nak bagi kat mak dpd takde. dulu-dulu suka kumpul syiling. asal cuti mesti bawak balik syiling. tu pun kalau hujung sem aku tak pergi tukarla. selalu jugak aku dgn mun tukar bila hujung bulan masa kat rumah sewa. kenapa bila beli barang orang tanya ada syiling tak? aku pun sayang syiling tu. memang takdela kak. syiling tinggal kat rumah. 


mencari folder kajian tindakan....







-Hmmmmm-

kalau cakap macam nak salahkan family, mak ayah.
aku tak reti dan tak tahu nak wish macam-macam ni.
aku tak tahu nak cakap apa. macam takde perasaan pulak aku ni. 
dari kecik tak berlatih nak ucap ayat gembira simpati segala bagai jadi dah besar macam pelik sangat.
kalau kawan aku sedih nangis pun aku duduk je tepi. memang takde ayat. 

kalau perasan aku selalu tak jawab salam kat mesej sebab aku jawab secara lisan.
kecuali kalau memang orang bagi salam je takde ayat lain. kalau ade ayat lain memang aku fokus kat ayat lain. yg ni aku boleh baiki. yg lain tu kena ada banyak latihan. bukan aku tak simpati or apa cuma aku tak tahu nak kata apa. hee. 



-HENSHIN-

hari ni kite ada buku baru.
bukan beli tapi free.
tag & win jubah kalau sampai berpeluh aku komen tag kawan-kawan pun aku takkan dapat. kalau buku senang sikit nak dapat. aku komen sekali je pun. nampaknya rezeki kat buku. kenapa kau asyik-asyik dapat buku? sebab Allah nak aku baca dan berubah kot. moga baca tak sekadar baca. takut sebenarnya, baca & tahu tapi buat tak tahu. tahu lepas tu rasa bersalah tapi buat jugak. hmm. tula yg aku selalu buat. aku buat jugak walau dah tahu salah.


apa hobi kau??
hmm.. errr.. ...


baru berapa helai aku baca. baru pendahuluan aku rasa kena tikam. mujur tak mati lagi. 


-kalau kau mampu ubah aku yg biasa-biasa jadi luar biasa, aku akan sangat berterima kasih- 

aku gurau je tadi tu.. 
kenapa kau?? 
.......................
tu ke rasanya?? 


okay takpe. kalau memang untuk aku memang akan jadi hak aku jugak akhirnya nanti. takyah nak rasa macam-macam. mun dah ajak keluar. aku dah agak ayat kedua tu jalan kaki dgn alasan bersenam. senam mendenye kalau nak pegi makan. cmart je pun. kalau nak suruh jalan kaki ke perak pun aku sudi asalkan ada yg sudi dengar cerita dan bercerita. mesti nanti rindu nak jalan dgn kau. siapa la sudi nak jalan kaki ni buat penat je. dari wangi jadi kurang wangi. bukan tak wangi terus. 





Friday 14 August 2015

-Esok Kuiz-


keje xda gaji masa kuliah

aku jenis manusia yg suka buat pilihan. tiap malam aku buat pilihan.
kau nak buat kerja ke tak? kalau tak, pegi tidur. jangan buang masa buat benda lain.

esok ada kuiz, jadi soalan malam ni 
kau nak baca lagi ke tak? kalau tak pegi tidur.

jenis manusia yg suka bergambar dan pastikan kau senyum seikhlas mungkin kalau nak bergambar dgn aku. senyum sikit tu macam terpaksa. lebih-lebih lagi kalau gambar tu penting. contohnya... 
kalau kakak aku ada wasap tiap hari aku bagi gambar sebab tiap hari ada gambar kami. mujurla guna mms tapi tu pun aku hantar jugak. 

20 soalan objektif. objektif je pun.. boleh main tanda ikut suka. guru dan cabaran semasa. kelas ganti cuti raya. cuti sikit pun nak ganti. 








Thursday 13 August 2015

-CARI RAJIN-



aku ingat 10hb je hari ni aku tak ingat.

dapatla mesej dpd kawan
"happy anniversary"

hah? anniversary apa?
ouhh.. lupa.
mesti aku pernah tunjuk kad aku kat kau dulu kan.
kuat jugak daya ingatan kau.
13hb ni aku tak ingat sebab tu tarikh dalam kad. aku ingat 10hb je.
lagipun risau tengok kawan dah siap tesis jadi aku lupa segalanya.
tesis kena bentang hujung bulan.. bila dapat taklimat macam risau sangat tapi rajin tu tak tahu hilang kat mana. tolong carikan rajin utk aku.

3 tahun. jangan tanya apa yg dah berlaku.
macam sekejap tapi dosa tu dah setinggi gunung kot.
hmmmm..........



anggap ni hadiah bday kau





harga tudung sekarang ya ampunnn.. 
utk selesaikan masalah mahal tak mahal kite beli wide shawl jelah. murah sikit. cuma nak pakai tu banyak kali jugak aku nak merajuk. payah sangat kenapa?? dua helai shawl aku betul-betul suka dan senang sikit nak pakai tapi yg dinamakan wide shawl ni memang selalu buat aku marah. mujur si ana datang membantu. kalau tak aku iron tudung lain.

doakan aku rajin siapkan kerja-kerja yg ada. nak grad dah ni. gagal tesis kena ulang satu semester. tak sanggup aku. T__T

meningkatkan kemahiran mendarab guna X-circle.
fb suka la nak ajak main game. menyusahkan aku je nak block benda-benda tu. 



-Akhirnya...-





mana nak sangka dapat bercantum kepala lagi.

"beli makanan cepat sikit nanti ada hal lain"

hah?? ingatkan dia yg ada program lepas tu. rupanya nak ajak dating berempat.
tak cakap awal kalau tak tadi bawak dah carpet segala tilam bantal.

dia kata dia perlukan masa jadi aku duk senyap-senyap. tengok tunggu camna.
kalau menanti tu dapat buat kau kembali, aku tunggu.
rasa bahagia doa tu dimakbulkan. tetibe dia datang bilik.
biasala kami peluk-peluk dulu sorry kemudian. akhirnya.....




-Cikgu Matematik-

tak cukup dgn gambar, video pun buat jugak utk jamuan nanti.
ada apa dgn matematik?
matematik bukan aku yg pilih.
belajar di sini juga bukan aku yg pilih.
aku hanya menurut perintah. mengikut pilihan keluarga.
selalu 1 kelas je utk matematik tapi bila tiba giliran kami tetibe lahir kembar.
tak tahu dia bahagi camna yg pasti umur budak matematik 1 lebih tua dpd matematik 2.
alvin 25 tahun ni
lelaki kecuali bala dan zawawi 24 tahun
perempuan ajie dan sharyn 24 tahun
yg lain boleh berlagak muda. yg lahir kemudian rasanya masuk matematik 2.

ada hikmah masuk matematik 1. banyak perempuan tak cukup tinggi. ada 4 orang je kot yg tinggi sikit. yg lain hanyalah comel. kalau dgn matematik 2 memang kalahla kami.


tak cukup 43 orang sebab salim takde.. siapa salim??
jangan tanya aku siapa diana kalau korang tak kenal siapa salim.
aku kenal dah diana tu. agak-agak salim akan terus camtu ke?
nak jugak tanya salim. betul ke dia tak pernah bahagia? betul tak suka dgn kami?
betul ke selama ni hanya sandiwara? nak tanya tapi tahu dah jawapan dia. ramai dah mesej dia dan jawapan dia tetap sama. biarkan salim. jangan menyesal sudah.



sejak bila michelle kidal?

kalau betul rajin camni maka tak perlula aku baca balik buku utk kuiz sabtu ni. tangkap gambar je lebih. aku tak tahu orang study camne. pegi kelas tumpu perhatian betul-betul ke?? aku tumpuan aku hanya sejam yg pertama. kuliah 3 jam, 2 jam lagi entahla. kadang tutup mata. kadang pandang sana sini. kadang conteng buku dan sekarang sensitif dgn kamera. jangan kau pegang henpon bukak kamera automatik aku senyum. 

aku ni suka belajar ke tak sebenarnya? nak balik tu aku sukala. 



Wednesday 12 August 2015

-Cikgu Cikgi-






hand sanitizer. kalau pegi sekolah memang wajib benda tu ada dalam beg. bukan nak kata budak kotor tapi saja-saja. aku lepas kelas mesti basuh tangan. yela dah kat kelas tu kadang guna kapur. kalau guna marker pun selalu padam guna tangan. nak cepat kot. nak cari pemadam pun tak sempat. bab bersih-bersih ni aku kalau boleh nak semua bersih. (bersih bagi aku, pada pandangan mata aku). 
1. lepas pakai kasut cuci tangan.
2. nak pegang makanan cuci tangan
3. lepas pegang penyapu cuci tangan
4. remote control kat rumah kadang aku buh sanitizer
5. jangan bawak/letak kasut kat dalam rumah (skg rak kasut adik2 kt dlm rumah, sakit mata aku tengok) 
6. basuh tangan lepas main
7. ...............................................................................................................................................................

cerewet ke tak aku tak kisah. bukan nak suruh orang ikut. tu cuma kebiasaan aku. kadang aku pun tak larat nak buat tapi aku rasa tak bersih. aku takut nanti aku terpegang makanan, muka dan segalanya dgn tangan tak cuci tu. 

bab nak betulkan, tegur budak-budak ni bukan sebab nak jadi cikgu tapi sebab aku seorang kakak dan makcik errr rasa tak muda pulak. jadi aku biasa dahla nak nasihat dorang tu. nasihat ke marah?? selalunya macam marah. dulu-dulu selalu la marah sekarang kite tahu dah budak-budak ni kena cakap lembut-lembut. tapi kalau lembut tak jalan jugak memang datang balik marah tu. 

yang lain-lain tu adela jugak. malas dah nak taip. 


kelas petang
kita akan berhenti pukul 3.30.

aku tengok jam, encik terus tengok jam.
ena duk tengok jam tu.
eh takde la encik. saya tengok fail tu nak kena tt ke tak.
 (kalau lambat tt nanti aku yg kena naik atas hantar)
akal dia. akal dia.

encik tunjuk carta organisasi kpm.
ni yg lama.
memang la yg lama. takkan saya nak update.
saya cakap perlahan je camne encik boleh dengar.

ada jamuan lepas tu mestila nak cepat. 



-SEKEPING GAMBAR-




oktober 1996


satu-satunya gambar masa kecik. dulu-dulu mana nak ada kamera sangat. ni pun ada gambar sebab nak buat surat beranak. dah 6 tahun beranak baru nak buat sijil tu. haiii.. kalut buat surat beranak sebab nak masuk darjah 1. tadika kite main masuk je. budak bijak dorang tak kisah takde surat beranak pun. 

2 orang kakak tu boleh pulak apak daftar awal. giliran aku taknak pulak pegi daftar. nak kata ada hal entahla. punya payah nak buat tu. kena iv tengok muka sama tak dgn orang lain. mujur masa tu muka sama dgn kakak kedua. dorang bagila sah aku anak mak ayah aku. kalau tak bukan warganegara aku ni. 

hidup masa kecik memang tak sesenang mana. sampai sekarang nenek aku duk sebut 
"budak nila selalu dibawak ke kebun". 
disebabkan takde adik masa tu jadi aku la anak paling manja. pakai topi, baju lengan panjang, seluar panjang aku duk atas pokok getah tumbang. tunggu mak ayah menoreh. kalau nak pegi jauh mak akan datang ambik dan dukung pindah tempat lain. tak tahu la sampai bila camtu. dah masuk tadika kot baru aku tak ikut dah. 

kami kecik-kecik semua kat kebun. memang duduk kat hutan la. berjiran dgn orang india. merasala kakak aku kari segala macam. dia yg rajin pegi rumah sebelah makan. mujur mak aku ajak pindah ke kampung sebab kakak-kakak dah nak sekolah. kalau tak memang jadi orang hutan la kami. 

ingatkan aku anak bongsu rupanya ada lagi. muncul yg keempat aku takleh dah nak manja. dulu suka main pondok-pondok so aku suruh mak buat pondok. tak pasal-pasal kena marah dgn nenek.
"kau ingat mak kau bujang". (jangan marah aku, aku ingat sampai sekarang)

kerana budak kecik tu aku kena marah. umur 8 tahun baru ada adik memang rasa lain. muncul yg kelima aku besar dah jadi aku tak heran sangat. yg kelima lahir tak cukup hari sebab darah tinggi jadi banyak hari la dorang kat hospital. budak ni lambat dibawak balik tapi lampin dia sampai dulu. dah satu hal kami kakak-kakak ni kena tolong basuh. dahla banyak pantang larang. kain tak boleh jatuh, kena basuh kat rumah. stres akak ooiii. adela sekali kain tu terjatuh. memang laju la aku lari pegi ambik sebab taknak mak tengok. budak tu dah besar baru aku cerita. 

bab berpantang janganla depan family aku memang terseksa orang tu. tapi yg bestnya dorang yg tolong buat semua. kau duduk diam-diam je dgn baby. semua benda boleh selesai. pantang demam, sakit pun aku tak tahan. itu ini tak boleh. tak rela aku ikut semua tu. 


ehhhhh 12 Ogos. 
happy birthday sister. 27 tahun. kau memang tua pun. 
moga cepat bertemu jodoh. usah dikenang kisah yang lama. 
baru teringat. sorry.

hah, family aku memang takde la sambut birthday ni. ingat pun kot tak. memang tak biasa dari kecik so tak kisah mak ayah tak wish, tak buat apa,  buat tak tahu ke. lupa pun takpe. dah 23 tahun ni memang tak pernah lagila dorang wish ke apa. takpe. kalau tetibe wish memang pengsan la aku.

PHOTOSHOOT MAJALAH



sedih kot nak tinggalkan encik n family

yg menyebok tu dpt jugak nampak celah bunga






salim takde. salim memang tak suka dah dgn kami. takpela salim

macam semua hitam. mujur nampak muka


takyah susun ikut tinggi, aku jemu dah duduk tepi

yg paling pendek tu kalau berdiri dgn aku, dia la lagi tinggi