Friday 28 August 2015

-SABAR SIKIT JE LAGI-

kau kan tak nampak kau benci orang tu. pandai kau berlakon.

hah? aku berlakon. pandai je korang nak kata aku berlakon. aku cuma cuba sembunyikan apa yg aku rasa utk elak benda lebih besar. penat nak ulang benda yg sama. penat nak hadapi masalah yg sama. takpela aku pura-pura sekejap. tak suka takla sampai membenci.



bila terasa aku pilih utk buat-buat tak terasa. aku buat tak dengar apa dia cakap.
bila kalah berbicara aku pilih utk dengar saja. bagila orang menang. tak rugi pun.
bila.................................
cuba la tahan apa patut. disebabkan aku kurang penyabar aku cakap jugakla hari tu kan. lepas cakap baru menyesal. kalau la aku sabar sikit je lagi.  dulu kalau nak marah ke nak apa mesti aku cakap kat diri "sabar sikit je lagi". ada yg cakap sabar tu ada had dia tapi ada jugak yg cakap kalau ada had tu bukan sabar namanya. dah tu nak ikut yg mana satu?

nak sembunyikan tu bukan senang. apa yg dirasa boleh je nampak kat muka tapi kalau dah korang kata korang tak perasan maksudnya aku berjaya.
aku risau kalau kawan  senyap. kenapa dia senyap? aku ada buat salah ke? kenapa muka dia camtu?



kau no 1
kau no 2
kau no 3
tetibe mun cakap " kau no 4. nak masuk syurga sorang-sorang"
hah? yeke? tapi aku tahu jugak mula-mula aku baca, aku terasa dulu dah.
tak kejut tu sebab aku takut nak ganggu orang tidur. aku takut orang marah.

kenapa kau tak kejut aku tadi?
sebab aku nak bagi kau rehat. ingatkan nak kejut kau tak lama pastu tapi aku tertidur. ada jugak masanya aku jadi no 3. no 1 dan no 2 harapnya tak jadi kat aku sampai bila-bila. bibik je yg berani kacau orang tidur ni. heee.

ayah : makan banyak bagi tinggi
ummi : ada yg terasa ke?
laju aku geleng kepala. tak. tak. kite tak terasa la. rasa tinggi dah ni.
ayah : camna nak bagi tinggi. nak gemuk senang, boleh makan. nak tinggi ni camna.

kenapa la tetibe ayah nak bagi tinggi pulak.




No comments:

Post a Comment